In deze rubriek delen lezeressen van NSMBL hun persoonlijke verhalen. Soms herkenbaar, soms ook niet, maar altijd openhartig en waargebeurd. Loua* werd twee maanden geleden ontslagen, maar heeft dit met niemand in haar omgeving gedeeld. “Ik schaamde me dood.”
‘Ik heb al twee maanden geen werk meer’
“Na een paar waarschuwingen van mijn werkgever, vanwege gemiste deadlines en thuiswerkdagen waarop ik weinig uitvoerde, werd ik ontslagen. Pijnlijk, maar het was niet mijn droombaan. Ik vertelde mezelf dat ik meteen een nieuwe baan zou vinden, zodat ik iedereen in mijn omgeving kon laten geloven dat ik uit eigen wil baan was geswitcht.
In de praktijk blijkt dit lastiger dan verwacht, want inmiddels zit ik al twee maanden zonder werk. En dat terwijl iedereen in mijn omgeving denkt dat ik gewoon werk.
‘Solliciteren gaat niet goed’
Solliciteren naar een nieuwe baan kost enorm veel energie. Ook heb ik een goede spaarrekening, waarmee ik gemakkelijk wat maanden kan overleven. Ik weet dat er verandering in mijn situatie moet komen, maar het feit dat ik nergens word aangenomen, maakt het alleen maar frustrerender.
Doordeweeks breng ik veel tijd thuis door en kijk ik series. Ik ben als de dood dat ik mijn vriendinnen of familie te vaak tegenkom tijdens kantoortijden. Laatst appte een vriendin dat ze in de buurt van mijn werk was, ze wilde afspreken voor een kop koffie. Ik loog dat ik ziek was.
‘Ik schaam me dood’
Mijn vriendinnen zijn superlief, maar toch durf ik ze niet te vertellen over mijn gefaalde carrière. Waar zij grote stappen maken op hun werk, ben ik alleen maar aan het afgaan. Ik schaam me dood voor mijn situatie. Wat moet ik doen als ik echt geen baan vind? En moet ik dit ooit eerlijk vertellen, of is dat niet nodig?”
*Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen is de naam gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Je leest alle Bizarre Bekentenissen hier.
https://www.nsmbl.nl/loua-twee-maanden-geen-werk-vriendinnen/
