'Ik krijg geld van mijn ouders, terwijl ik een fulltime baan heb

Pexels

In deze rubriek delen lezeressen van NSMBL hun persoonlijke verhalen. Soms herkenbaar, soms ook niet, maar altijd openhartig en waargebeurd. Olivia krijgt financiële hulp, maar daar schaamt ze zich voor.

Een goede baan, maar toch financiële hulp

“ik ben 33, heb een goede baan in de media, draag dure sneakers en ga minstens één keer per maand uit eten op een plek waar het brood alleen al acht euro kost. Mijn collega’s denken dat ik “gewoon goed met geld ben”. De waarheid? Mijn ouders maken elke maand €500 naar me over. En ik schaam me er dood voor.”

Het is tijdelijk, dacht ik

“Toen ik net ging samenwonen en de energieprijzen door het dak gingen, zat ik financieel helemaal klem. Ik durfde het tegen niemand te zeggen, maar mijn moeder merkte het meteen. Binnen een week stond er €200 op mijn rekening, met als omschrijving: “voor je boodschappen <3”. Ik zei: “Dit is tijdelijk, echt waar. Volgende maand red ik het weer zelf.” Spoiler: dat was dus anderhalf jaar geleden. Inmiddels krijg ik elke eerste van de maand automatisch €500 van mijn ouders. Geen vragen, geen voorwaarden.”

Leven boven mijn stand

“Op werk maak ik mezelf wijs dat ik het allemaal prima zelf doe. Als we met collega’s lunchen in de stad, trek ik zonder blikken of blozen mijn pinpas. Wanneer iemand klaagt over huurverhogingen, lach ik ongemakkelijk mee. Ik heb zelfs tips gegeven aan een collega over “hoe je het beste kunt sparen”. Ik voelde me op dat moment zó nep.

Wat het nog erger maakt: ik doe alsof ik die €500 maandelijks opzijzet.. maar in werkelijkheid gaat het op aan koffies, kleding, bezorgmaaltijden en last minute kaartjes voor festivals. Ik leef in een soort luxe die ik niet verdien, of in elk geval niet zelf bekostig.”

Ik schaam me, maar is het zo erg?

“Ik weet dat ik het zou moeten toegeven. Aan mezelf, maar misschien ook aan mijn omgeving. Ik werk hard, ja.. maar zonder dat extra geld zou ik waarschijnlijk geen leuke dingen meer kunnen doen. Of überhaupt sparen.Toch voelt het alsof ik dan moet toegeven dat ik gefaald heb. En het klinkt zo verwend: “Mijn ouders helpen me elke maand financieel.” Alsof ik een kind van 17 ben en geen volwassen vrouw met een vaste baan.”